'Zij die negatief commentaar hebben op mijn blote benen, zijn zij die ook mij beperken! Het zegt namelijk niets over mijn kennis, ervaringen als mens en als therapeute. Te snel oordelen is wat veel mensen doen en daardoor elkaar beperken.'

Helaas is dat iets wat ik in mijn praktijk bij het begeleiden van autisten veel tegenkom. Autisme zien als beperking in plaats van het zien van de mogelijkheden en daardoor nieuwe positieve ontwikkelingen van de persoon in kwestie. Rem de autist niet, maar zet nieuwe deuren open waardoor geluk en groei en daardoor rust en balans wordt gevonden. Voor zowel de autist als de personen in zijn of haar directe omgeving.

Hoe het vasthouden en beschermen van deze autistische man zijn ontwikkeling beperkte en hoe hij groeide toen zijn autisme niet als beperking werd gezien.

Romeo zocht contact met mij via internet en gaf hij aan dat hij een boek wilde schrijven. Ik ben hem gaan begeleiden hierbij en kwam er gaandeweg achter dat hij autistisch was. Ik ben moeder van een autistische dochter en hij leerde mij verder te kijken dan alleen het autisme.

We leerden elkaar beter kennen en kregen een relatie. Ik zag twee totaal verschillende mensen in één persoon. Naar zijn moeder was hij erg agressief en dwingend, bij mij was hij heel lief en zorgzaam. Romeo en zijn moeder zaten vast in een patroon dat niet te doorbreken was. Ik kon erg slecht tegen het onrecht wat Romeo werd aangedaan omdat ik zag dat zij hem beperkte in zijn ontwikkeling als mens. Dat zag ik als mens maar ook als therapeute. Ondanks dat zij hem wilde beschermen, zag ze niet in dat ze hem beperkte in zijn ontwikkeling. Loslaten kan niet als je niet weet hoe je iemand moet omarmen. Het bij je houden met het idee dat je beschermt is juist wat beperkt en beklemd, waardoor zelfvertrouwen niet wordt gestimuleerd en men nooit het beste uit zichzelf haalt.

Hier spraken wij veel over, waarbij ik hem juist stimuleerde te vertrouwen in zichzelf, zelfstandiger te zijn en zijn droom te verwezenlijken. Zijn zelfvertrouwen groeide, hij genoot anders van het leven en voelde zich krachtig. Zijn moeder zag zijn ontwikkeling, wat ze fijn vond. Totdat ze las wat Romeo geschreven had. Ze werd jaloers en boos, maar eigenlijk was ze gekwetst omdat ze niet wist hoe ze om moest gaan met deze gevoelens die ze op zichzelf had betrokken. Met als gevolg dat ze eiste dat Romeo niets deed met het boek. Ze behandelde haar volwassen zoon, weer als een kind.

Tegen dit onrecht kwam ik in opstand, want ieder mens heeft recht op groei. De moeder begon met modder te gooien en Romeo verbrak het contact met mij. Toch wil ik zijn droom, een boek uitgeven, waarmaken.

Ik heb gezien hoe Romeo opleefde toen zijn beperking niet werd betrokken bij het najagen van zijn droom. Ondanks de sh*t die we over ons heen kregen, hebben de ontwikkeling, het zelfvertrouwen en zijn eigenwaarde ervoor gezorgd dat ik ook vandaag weer dezelfde keuzes zou maken.

Het blijven vasthouden van een patroon wat niet gezond is, ter bescherming van je kind, werkt averechts op de ontwikkeling van de autist. Als ouder en persoon die dichtbij de autist staat wil je dat hij of zij gelukkig is. Je wilt hun kwetsbaarheid beschermen, tegen de druk van school, de maatschappij, verwachtingen, goedbedoelde maar verkeerde adviezen waardoor de autist van slag raakt en depressief wordt. Loslaten is leren vertrouwen hebben in de omgeving en de mensen die betrokken zijn. Ga in gesprek, oordeel niet en denk en handel vanuit rust.

-----------------------------------

Wouter Stim / Arnhem . 13 februari 2019
Heel herkenbaar en realistisch hoe autisme werkt en hoe kwetsbaar je dan bent. Zonder terughoudendheid wordt het leven van Romeo beschreven. Hij reikt erg mooie inzichten aan en zijn bijna letterlijke opstanding door de liefde en de gelijkwaardigheid tussen hem en de gast schrijfster.
Pijnlijk wordt beschreven hoe na 6 maanden alles weer in angst en bitterheid (niet erkende eigen pijn) ten onder gaat en hoe het autisme en de omgeving hier dan weer heel beperkend kan werken.
Een heel eerlijk zicht op de macht en onmacht van de omgeving op het leven van een individu. Hoe angst alles versterkt en kapot maakt als je niet leert met de angst te leven; een les van Romeo.

Een heftige lees ervaring, heb het achter elkaar uitgelezen. Ik denk dat het nog lang in me zal na klinken en ik zal zijn lessen ter harte nemen. Dank!